Na uroczystej gali wystawy SACROEXPO, 10 czerwca 2019 roku odebrali wybitni artyści – Marcin Bornus – Szczyciński, Tadeusz Boruta i Alexander Kornoukhov. 

Uroczyste wręczenie Medalu Per Artem Ad Deum, przyznawanego przez Papieską Radę ds. Kultury odbywa się w czasie Międzynarodowej Wystawy Budownictwa i Wyposażenia Kościołów, Sztuki Sakralnej i Dewocjonaliów SACROEXPO. Nagroda przyznawana jest za osiągnięcia, które w istotny sposób przyczyniają się do pogłębiania dialogu różnych kultur współczesnego świata, promując człowieka jako jednostkę.

Wyróżnienia laureaci odbierają z rąk przedstawicieli kapituły oraz dostojników kościelnych. Nagroda, która przyznawana jest od 2005 roku. W 2019 roku, kapituła pod przewodnictwem ks. bpa Mariana Florczyka medalem Per Artem Ad Deum postanowiła wyróżnić trzy osoby reprezentujące różne dziedziny sztuki:

Marcin Bornus-Szczyciński
Medal Per Artem ad Deum za  „krzewienie tradycji i tworzenie przestrzeni
do spotkania pierwiastka sakralnego ze świeckim”

Jeden z pionierów wykonawstwa wokalnej muzyki barokowej w Polsce, założyciel zespołu Bornus Consort.

Ukończył Wydział Nauk Ekonomicznych na Uniwersytecie Warszawskim. Przez cztery lata pracował jako asystent na Wydziale Zarządzania UW, następnie wybrał wolny zawód artysty muzyka. W 1986 w ramach stypendium rządu francuskiego odbył kurs mistrzowski w Konserwatorium w Paryżu.

Założyciel zespołu Bornus Consort (1981), który jako pierwszy w Polsce podjął próbę rekonstrukcji brzmienia małego męskiego zespołu wokalnego, w którym wymagana jest specyficzna technika wokalna. Zespół specjalizuje się w polifonii polskiej z przełomu XVI i XVII w. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, a także płyt z utworami Bartłomieja Pękiela, Piotra z Grudziądza, Mikołaja Zieleńskiego, Marcina Mielczewskiego, dzieła wszystkie Wacława z Szamotuł, polskie pieśni wielkopostne, śpiewy o św. Wojciechu, Chansons et Motets, Media vita i in. Koncertował w większości krajów europejskich.

Ostatnio poświęcił się niemal wyłącznie monodii, szczególnie liturgicznej. Sam siebie chętniej niż muzykiem nazywa „tradycjonarzem”, zajmującym się rozpoznawaniem, utrwalaniem i upowszechnianiem rozmaitych tradycji lokalnych.

Tadeusz Boruta
Medal Per Artem ad Deum za  „twórczość, prowadzącą do poszukiwania indywidualnej relacji z Bogiem przez współczesnego człowieka”

Urodzony  w Krakowie malarz i krytyk sztuki. W latach 1979-1983 studiował malarstwo w krakowskiej ASP (uzyskał dyplom w pracowni Stanisława Rodzińskiego i Zbyluta Grzywacza). Równolegle, w 1980 roku, rozpoczął studia filozoficzne w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Ukończył je cztery lata później.  W swoim malarstwie często podejmował tematykę religijną, w tym pasyjną. W latach 80. uczestniczył w ruchu kultury niezależnej. W 1984 otrzymał Nagrodę Komitetu Kultury Niezależnej „Solidarność” na wystawie „Wokół grafiki” w 1985 I Nagrodę podczas I Krajowego Biennale Młodych „Droga i Prawda”, w 1988 Artystyczna Nagrodę Młodych za rok 1987.

Jest autorem kilkunastu wystaw problemowych, m.in. „W stronę osoby” (1985), „Wszystkie nasze dzienne sprawy” (1987) w krużgankach Klasztoru oo. Dominikanów w Krakowie, „Misterium paschalne” (1986) w krypcie w krypcie kościoła oo. pijarów w Krakowie, „Aus der Metapher heraus” (1990) w Darmstadt, „Cóż po artyście w czasie marnym” (1990) w warszawskiej Zachęcie  i Muzeum Narodowym w Krakowie (1991), „I barbari nel giardino. Mostra di pittura di artisti polacchi” w Bolonii (1998), „Pokolenie ’80. Niezależna twórczość młodych w latach 1980–1989” w Krakowie (2010).

Alexander Kornoukhov
Medal Per Artem ad Deum za  „zespalanie nauki i tradycji w natchnionych formach sztuki”

Najwybitniejszy współczesny mozaista, otwarty na inne wyznania i kultury, o czym świadczą realizacje w kościołach różnych wyznań. Czas dzieli między pracownie w Moskwie, Gruzji, Rawennie i Rzymie. Laureat wielu prestiżowych, światowych konkursów, m.in. w Ravennie (Włochy) w 1986 r., czy też  Złotego Medalu Rosyjskiej Akademii Artystów (2002 r.). Jego najsłynniejszym dokonaniem  jest  ułożenie w watykańskiej kaplicy mozaiki „Nowe Jeruzalem” ze 100 milionów elementów. Ten projekt określany jest mianem jednego z najbardziej ambitnych przedsięwzięć artystycznych XX wieku.

(BS)